De heenreis

Dag 1: zondag 29 juli 2012

Natuurlijk waren we da avond van tevoren op tijd naar bed gegaan want de wekker stond om vijf uur. Na wakker worden onder de douche en een sterke kop koffie reden we om tien over half zes in de BMW Cabrio Sint Annen uit. Zondagmorgen vroeg, bijna niets op de weg, hadden we een voorspoedige reis naar Schiphol. Even voor half 8 belde Freddy (Frederika) al met de valet service. “We staan in de bocht tussen vertrekhal 2 en 3, let op een man met een kale kop en een rode jas” zei de aardige valet heer. En inderdaad, daar stond een type Kojak met een opvallende rode jas. Beetje raar om aan iemand die je helemaal niet kent de sleutels van je gepoetste zwarte Beierse trots te overhandigen. We liepen de aankomsthal in, gaven de koffers af en gingen door de self service paspoort controle. Achter de douane een Italiaans broodje en een kop koffie gescoord en wat laatste essentials aangeschaft. Dan door de incheck procedure at the gate. We werden gezamenlijk geïnterviewd alvorens we door de bodyscanner mochten. Geen problemen en om kwart over tien gingen we aan board van vlucht 799 van US Airways naar Philadelphia. Perfect op tijd waren we los van de grond en met een laatste blik op de sluizen van IJmuiden draaiden we af richting USA!

Na een uurtje of acht landen we (very smooth) op Philadelphia International Airport. We moesten een paar uurtjes wachten op onze vlucht naar New Orleans, maar geen probleem, een beetje shoppen en wat eten en de tij vliegt. Ruim op tijd waren we bij de gate. Het vliegtuig stond er al, maar helaas, het wachten was op een bemanning. Na een uurtje was die er ook en konden de 40 man die er zaten door de gate worden gejaagd. Vliegen is inmiddels al erg gewoon maar in de VS is een vliegtuig echt een soort bus. Bijna voor we goed en wel zaten hadden we al een "push back" en terwijl wij het vliegtuig voor ons nog maar net los van de grond zagen komen, jakkerden wij ook al over de startbaan. De piloot beloofde dat hij de verloren tijd zou goed maken en geloof het of niet maar we vertrokken een uur te laat en kwamen maar 10 minuten te laat aan in New Orleans.

We mochten het vliegtuig verlaten via de buitentrap en hoewel inmiddels 21.00 uur lokale tijd, viel er een warme klamme deken over ons heen. Het is in New Orleans overdag zo'n 34 graden met een hele hoge luchtvochtigheid. Freddy vindt dat gelukkig heerlijk, ik moet op tijd een biertje hebben en dan gaat het ook wel.

In de taxi naar het hotel, op de rand van de Frech Quarter, in stijl opgetrokken, mooie kamer en op de binnenplaats een zwembad. Alleraardigste maar lome (dat begrijpen wij wel) ontvangst. Na de creditcard formaliteit kwam er gelijk een kaartje op tafel waarop met pen aangegeven werd wat de snelste looproute was naar "the best bars in town" . Die meneer had het begrepen! We sloten de dag dan ook af met een koud biertje en een ijskoude Chardonnay voor mevrouw, midden in het French Quarter.