Dag 9: maandag 6 augustus 2012

Na het ontbijt zijn we op ons gemak downtown gereden, naar Unionstreet waaraan “ons” Indigo Hotel staat. Het Indigo Hotel werkt met valet parking wat betekent dat ze je auto voor je gaan parkeren en hem weer voor de deur zetten als je hem weer nodig hebt.
Toch een beetje eng om de sleutels van de auto aan een wildvreemde te geven. Op youtube staan ook wat enge filmpjes over wat ze met je auto zouden kunnen gaan doen maar ik denk niet dat de Ford Flex een auto is waarmee je donuts kunt trekken in een parkeergarage. (een “donut” maak je door vol gas te geven op een wat gladde ondergrond, de achterwielen gaan dan spinnen en door de wrijving roken, door iets in te sturen gaat de auto draaien en schrijven de spinnende achterwielen een zwarte rubberen cirkel op de grond, de donut) Daarbij lijkt onze valet service jongen veel te sympathiek.

Na het inruimen van de kamer zijn we naar Capitol Hill gelopen. En dat is in Nashville een echte hill. Bovenop staat aan een groot plein het Capitol geflankeerd door het gerechtsgebouw en omzoomd door beelden en plaquettes van de verschillende oorlogen waarin Amerika actief is geweest. Beide gebouwen hebben Grieks aandoende zuilen, gisteravond hebben wij geleerd dat Amerikanen Nashville ook wel Athens (Athene) of the south noemen. De beelden over de diverse oorlogen zijn erg grafisch, zeer gedetailleerd met duidelijk herkenbare wapens en teksten die er niet om liegen. Onder het beeld over de Koreaanse oorlog van 1950-1953 staat bijvoorbeeld: “where communistic militar aggression was defeated”. Het past wel een beetje in het beeld dat we hebben gekregen van Nashville. Dit is veel meer een Red Neck stadje dan Memphis.

We zijn langzaam afgedaald van Capitol Hill en aankomen bij de Country Music Hall of Fame & Museum. Een museum over de geschiedenis van de Country muziek. Het was leuk gedaan, veel muziek natuurlijk, veel kleding, veel laarzen en films. Van Patsy Cline tot Dolly Parton en van Roy Rogers naar Kenny Rogers en natuurlijk ook heel veel over Johnny Cash. We vonden het leuk maar realiseerden ons dat Country muziek een blanke muziekstroming is. Je ziet ook gewoon minder zwarte mensen in Nashville. We lijken wat meer te hebben met Memphis dan met Nashville.

S’avonds hebben we een bar opgezocht waar Country muzikanten speelden. De band onder leiding van Jeremy had de vreemde gewoonte om na elk nummer aan de nieuw binnengekomen mensen de zittende mensen voor te stellen. Dat ging dan zo: aan de nietsvermoedende vers binnengetreden bezoekers werd tot hun verbazing gevraagd “hey, what’s your name? And where are ya from?” en na hun antwoord: “meet your new friends for tonight, right in the back is Joe from St. Louis, then Mary from Scotland (gejuich) then Harvey from Pittsburgh, then Freddy and Bas from the Netherlands (meer gejuich en tromgeroffel) next to Freddy is Jackey from Channel 5!! Oorverdovend gejuich enz. enz. En dan werd er weer aan iemand gevraagd wat ie wou horen en dan werd dat nummer gevraagd. Freddy had een uitstekend verzoek, zij vroeg Steve Ray Vaughn, de lievelingsartiest van heel veel gitaristen dus met dat verzoek wisten ze wel raad!

Freddy zat dus naast Jackey van Channel 5 van CBS. Ze is daar producer en Freddy had het leuk met haar. Het werd haar duidelijk dat Jackey elke avond als Jeremy speelde, na haar werk naar hem kwam kijken en luisteren. Het was duidelijk dat ze tot over haar oren verliefd op hem was. Helaas maakte ze volgens haar geen kans want Jeremy had al een leuke vriendin. Vlak naast Jackey stond nog een groupie van Jeremy, een southern bell in Daisy Duke pants! (dat ga ik niet uitleggen, als je niet weet wat dat is check dan de foto van Mary Sue bij dit verslag) Mary Sue vond het helemaal niet vreemd dat ik haar op de foto wou zetten, ook wel bijzonder eigenlijk.

Kortom, het was weer een boeiende avond en op het moment dat we wel een beetje klaar waren om onze handen omhoog te steken en mee te juichen met “Freddy and Bas from the Netherlands” hebben we maar een flinke fooi in Jeremy’s fooienpot gedaan en zijn we lekker naar ons hotel gegaan.