Zaterdag 13 juli

Tot onze verbazing is het bewolkt! Nog steeds een comfortabele 27 graden en droog maar geen zon. We beginnen de dag, plan-vast als we zijn toch aan het strand. Daar is het maar half zo druk als gisteren. Blijkbaar hebben andere mensen ook gemerkt dat het bewolkt is en hebben die hun plannen daar wel op aangepast. Na een toch niet onaangename ochtend op het strand komen we tot de conclusie dat een bewolkte dag ook ideaal is om dan een stadje te bezoeken. We kiezen voor het stadje L’Escala, op vijf kilometer van de camping en als we met onze blik de baai volgen, dan ligt L’Escala zuidelijk van de camping, duidelijk afgetekend tegen de horizon.

We parkeren net boven het centrum en dalen wandelend af naar de boulevard van L’Escala. We flaneren wat, we strandjutten wat en strijken neer bij een bar in een achterafstraatje. Los Compadres is de naam van het barretje en we krijgen een gewone kaart en een tapaskaart. Gijs kiest voor de omelet, Eva wil even niets en op de tapas kaart staan alleen Spaanse woorden, geen plaatjes. Bas bestelt bij de waardin en dan brengt ze: olijven, gebakken aardappels, kroketjes en gefrituurde aardappelpuree met scherpe vulling. Freddy wil de volgende keer liever zelf tapas aanwijzen op de kaart of nog liever ze aanwijzen vanaf een foto.

Na de lunch winkelen we nog wat, Freddy past een hoed maar koopt hem niet en bewegen we ons langzaam terug naar de auto. Terug op de camping gaan Eva en Gijs de pooltafels onveilig maken (stand nu 2 – 2) en eten we een broodje met knakworst als avondeten.

Gijs heeft een schitterende veelkleurige beach soccer bal gekocht van zijn eigen geld en op het strand staat een prachtig volleybalnet. Er zijn een paar Limburgse jongetjes aan het spelen bij het net en we vragen of ze zin hebben om met ons te volleyballen. Dat hebben ze. We spelen met zijn vieren tegen vijf jongetjes waarvan er één wat ouder is. Hij en één ander doen het redelijk, de rest ligt meer in het zand dan dat ze er iets van kunnen. Na een kwartier stellen we voor om de samenstellingen te husselen en Freddy loopt over naar Limburgse zijde (zij is nu omringt door Roda JC aanhang) en ik krijg er twee lamlendelingetjes voor terug. Het spelbeeld golft nu wel wat gelijkmatiger heen en weer. We volleyballen tot het echt te schemerig wordt en gaan dan terug naar ons huisje. Niet lang daarna is alles donker en rustig op Gregal 5.

Morgen doet Eva een glasworkshop en snijdt Gijs zich aan een Ping Pong batje. Hoe dat kan schrijven we morgen.